IOM: Duran’ın Arı Kovanları

63 yaşındaki Duran, Lazkiye’deki köyünde sakin bir yaşam sürüyordu. Arkadaşlarından biri sürdürmekte olduğu arıcılık işine yardım etmesini isteyinceye kadar memur olarak çalışıyordu. Arıcılık ilk başlarda, Duran için sadece bir hobi oldu, ama arıcılığı çok sevdi: “Bal gibi organik ve sağlıklı besin üretmek benim için çok değerliydi. Evde 100 kovana bakıyordum ”.

Suriye’de başlayan çatışma nedeniyle bu keyifli uğraş fazla uzun sürmedi. Diğer birçok Suriyeli gibi Duran’ın da evi ve işi tahrip oldu ve Türkiye’ye kaçmaktan başka seçenekleri kalmadı. Türkiye’ye ulaştıklarında Duran ve ailesi Gaziantep’teki İslahiye kampına yerleşti ve altı yıl orada yaşadılar: “Kamp iyidi, ama kendi alanımız yoktu.”

Ancak, 2018’de işler değişmeye başladı. İslahiye kampının kapatılması, Duran ve karısının İslahiye’ye taşınmasına neden olurken, oğullarından biri İsveç’e, diğer ikisi ise iş için diğer Türk şehirlerine taşındı. İslahiye’de Duran, halı ve arıcılık gibi farklı mevsimlik işlerde çalışmaya devam etti, ancak her zaman kendi işini kurmayı hayal etti. Bir yıl sonra, Suriyelilerin tarımda eğitilmesine ve kendi tarımsal faaliyetlerine başlamalarına yardımcı olmalarını amaçlayan IOM’nin Tarım Projesi’ni duydu. Duran bir projeye kaydoldu ve bir ziraat mühendisinden eğitim aldı. Eğitimini tamamlayan Duran, arıcılık işine dokuz kovanla başladı: “Suriye’deki gibi kendi arı kovanlarıma sahip olmayı gerçekten istedim, ancak maliyeti karşılayamazdım.’’

Birkaç ay içinde, arıcılık için iyi bir başlangıç olarak kabul edilen 25 kilo bal üretti. İlk müşterileri aile üyeleri ve komşulardı. Duran’ın şu anda 16 arı kovanı var, ancak daha fazlasına sahip olmak için çalışmaya devam ediyor, “Gelecek yıl işimi genişletmeyi ve yaklaşık 50-60 kovan almayı planlıyorum, böylece Suriye’de sahip olduğum gibi kendi çiftliğimi kurabilir ve bu işe ilgi duyan diğerlerini eğitebilirim. 63 yaşındayım ama hayalini kurduğum şeyi elde etmek için hala enerjim var ”.

Hikaye: Nadine AL Lahham / IOM